ว้างเวิ้ง

v. be vast

def.:

เป็นช่องว่างและโล่งออกไป, โล่งสุดลูกหูลูกตา

related: be spacious, be wide, be extensive syn.: ว่าง, โล่ง, เปล่า, เวิ้งว้าง sample:

ทะเลยามกลางคืนดูว้างเวิ้งน่ากลัว